Na 99% produdktów znaku CE w takiej sytuacji nie będzie się umieszczało. Dlaczego tak się dzieje. Procedury oceny wyrobów budowlanych podzielone są na dwie kategorie:
- Procedury dla produktów objętych normami zharmonizowanymi
- Procedury dla produktów nieobjętych normami zharmonizowanymi
W pierwszej kategorii wyszukujemy normę zharmonizowaną, spełniamy jej wymagania oraz nadajemy znak CE na produkt oraz wystawiamy dokument Deklaracji Właściwości Użytkowych (DWU). Co zrobić zatem w sytuacji drugiej, kiedy norma zharmonizowana nie została stworzona?
W drugiej kategorii procedury przewidują wtedy zamianę spełnienia wymagań z normy zharmonizowanej na zwykłą polską normę budowlaną, która przeważnie nie istnieje, lub wykonanie Krajowej Oceny Technicznej (tzw. KOT-a) w jednostce posiadającej do tego uprawnienia (Jednostka Oceny Technicznej, tzw. JOT). W sytuacji takiej, co bardzo istotne, nie będzie na produkt nadawany znak CE, zamiast niego pojawi się polski znak budowlany "B", producent ponadto nie będzie wystawiał dokumentu Deklaracji Właściwości Użytkowych (DWU), zamiast niego pojawi się natomiast dokument Krajowej Deklaracji Właściwości Użytkowych (KDWU).
Istnieje jeszcze jedna ścieżka - dla 1% wyrobów - ze względu na długi czas realizacji oraz kilkukrotnie wyższe koszty - producenci, których wyrobu na terenie Polski podlegają pod ścieżkę opisaną wyżej jako drugą (znak budowlany, norma zharmonizowana nie istnieje), mogą nadać znak CE i wystawić Deklarację Właściwości Użytkowych, aczkolwiek muszą zgłosić się do JOT-ów i uzyskać Europejską Ocenę Techniczną (EOT). Po uzyskaniu w JOT-ach EOT-y można nadawać na produkt znak CE oraz wystawiać dokument Deklaracji Właściwości Użytkowych (DWU). Ścieżka możliwa, aczkolwiek jak pisałem wyżej, mało popularna ze względu na swoje koszty oraz długi czas jej realizacji. Standardowo pozostają producentom dwie pierwsze kategorie procedur, opisane w górnej części tego posta.